 |
| Fabian Perez Cale (Spanish Guitar) |
Απόντες γεννηθήκαμε
στης μοίρας μας τα θέλω, δέσμιοι
πορείας μονής διαγράμμισης
μιας μπαζωμένης ζωής.
Σοφιστές μιας αδόκιμης αύριο
με παρελθόν διαρκώς διψασμένο.
Το πώς και το γιατί ξεψύχησαν αναπάντητα
και η πεθυμιά αλυχτά ακρωτηριασμένη.
Κι εγώ,
κάθε που ανταμώνω μια ξεκούρδιστη κιθάρα,
θυμάμαι το φάλτσο πέταγμα της ψυχής μου'
εκείνο που μου 'λεγες πως θα σιάξει
σαν τα φτερά μου ακραγγίξουν τα χείλη σου.
Μ’ αλίμονο...
έχω ξεχάσει από πάντα να πετώ.
Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
30/11/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου