ΔΩΡΑ ΜΑΡΓΕΛΗ " Αξιοπρέπεια "

Με απαλές παλάμες πνίγαμε τα σύννεφα
Και συλλαβίζαμε σε ώρες κενές ουράνια τόξα
Ένα προς ένα όλα τα χρώματα
Ντυνόμασταν αθώοι
Σαν ψέμα

Είχαμε χτίσει τα ποτάμια χρόνια τώρα
Στήναμε πάνω τους τούς μύθους μας
Και εκείνοι συντελούσαν εύφλεκτες παραμυθίες

Όταν ξέσπασε του άδικου η οργή
Χαθήκαν όλα μες τη λάσπη
Μονάχα μία ταμπέλα επέπλεε
"ΕΞΟΔΟΣ ", έτσι έγραφε

Πίσω της έσερνε το ρέμα
Άχρηστα υλικά
Πηγμένη γνώση
Και ενοχές
Της ιστορίας δραπέτες
Με ονοματεπώνυμα

Λένε, πως κάποιοι σώσαν την αξιοπρέπεια
Την τελευταία στιγμή
Πως είπε εκείνη σαν συνήλθε
-με συγκίνηση-
" Θα άντεχα πνιγμό από νερά
τούτο θα ήταν μία κάποια λογική αιτία θανάτου
Μα όχι
Δεν θα μου το συγχωρούσατε ποτέ
Το να πνιγώ στη λάσπη"

Δώρα Μαργέλη
17/11/2017