ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΑΡΑΝΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ…

Arthur Tress -  photography

 Σαν ξεκίνησες να πας σ’ αυτό δρόμο απ’ το μετερίζι που λέγεται ζωή όλα ήταν καθορισμένα για σένα: - Τα έξοδα και το εισιτήριο πρώτη θέση τακτοποιημένα! Τ’ όνομα του καραβιού που θα σε ταξίδευε στην καινούργια ζήση! Ορισμένη ακόμα κι’ η ημερομηνία που ίσως ν’ αργούσε λίγο γιατί έπρεπε να ετοιμαστείς πρώτα για να πας στο ταξίδι! το ταξίδι θ’ αργούσε λίγο! Συχνά ανέβαινες την ανηφοριά για ν’ αγναντέψεις το πέλαγος γιομάτος με χαρά πλημμυρισμένος ιδέες. Μα… φθάνοντας στο μουράγιο κάνεις όνειρα για τα μελλούμενα! Αλλά… δεν ήσουν έτοιμος για το ταξίδι και το πλοίο που ήρθε δεν ήταν για σένα! Κι’ ο ένας χρόνος διαδέχονταν τον άλλο συνεχώς! Το καράβι αργούσε να ‘ρθει για σένα έπρεπε να ετοιμαστείς καλά πρώτα… πρώτα! Το μουράγιο όμως έμενε αδειανό καθώς ο καιρός περνούσε… …κι’ όλο ο καιρός περνούσε… Τώρα ο λόφος είναι δύσκολος για σένα να τον ανέβεις με πόδια που δεν σ’ ακολουθούν πια! Κι’ οι αποσκευές… ακόμα να ετοιμαστούν! το πλοίο δεν θα σαλπάρει ακόμα για σένα τα πανιά του τα ‘χει πάντα μαζεμένα λίγο… λίγο τ’ όνειρο αρχίζει να ξεθωριάζει! Αγναντεύεις το πέλαγος απ’ τον φεγγίτη και θωρώντας τους γλάρους να πετούν ολοένα αναρωτιέσαι: - Θα μπορούσαν αυτοί να πάνε στα ξένα σε μέρη άγνωστα κι’ αγαπημένα να φέρουν κανένα νέο σε μένα; Κι’ ενώ συλλογιέσαι: - Όλα τα πουλιά ελεύθερα πάντοτε πετούν! Ενώ άλλοι με βάρη στα πόδια περπατούν! - Να ‘μουν πουλί παντού να ταξιδεύω Το μέλλον μόνος μου να διαφεντεύω όπου θέλω πάντοτε να πηγαίνω και νέα σαν θέλω να φέρνω! Τι κι’ αν το ταξίδι δε θα πραγματωθεί η σκέψη θα ταξιδεύει απ’ την αρχή στα πανέμορφα της φύσης τα λιβάδια με υπέροχα ηλιοβασιλέματα και βράδια! Αν μένει κλειστό του μέλλοντος το ντουλάπι πάντα στη καρδιά θα κατοικεί η Αγάπη Είτε αυτό το θες ή δεν το θες εσύ! Για σήμερα κι’ αύριο και χθες! «ΕΥΔΑΙΜΩΝ ΣΥΡΙΑΝΟΣ»