Έβρεξε θάνατο ο ουρανός
ανοχύρωτη έμοιαζ' η πόλη
είχε θυμώσει βλέπεις πολύ
με των ανθρώπων την ανομία
Τί να σου κάνει τώρα ο θρήνος
που ζυμώθηκε με της αυλής τη λάσπη
Τί να σου κάνουνε
τα κούφια λόγια των πολιτικών
ίδια και ίδια χιλιοειπωμένα
Χρόνια και χρόνια άνθρωπε
αχόρταγα πριόνιζες του δέντρου σου
τη ρίζα
και πάνω στο κουφάρι του
θεμέλιωνες το βιος σου
Κρίμα που ο θάνατός του αυτός
σήμανε τον δικό σου!
Γραμμένο σήμερα με οδύνη!!!!
16/11/2017
Πόλα
Πόλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου