Τις ώρες που ξεχνώ τα θυμάμαι όλα
Μέχρι να θυμηθώ πως ξέχασα
πώς οι καθρέφτες του χρόνου γίναν ατοπήματα φθηνών ερώτων.
Έγκλημα πόρνης ζωής με εκτόπισε καταστρέφονται μνήμες.
Ηδονή
Οδύνη
ΕΣΎ
Έκρηξη με δεμένα μάτια και τρεμάμενη φωνή σ' ένα αντίκρισμα ντροπής.
Ύστερα???
αυτοκτονείς για το τίποτα
σε βλέπεις στα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη.
Χλωμό
Χλωμή
Ωμή αλήθεια
Τακτοποιώντας τη νεκρώσιμη ακολουθία δύο δακρύων
μπήγοντας καρφιά ευθανασίας στη σάρκα του μαρτυρίου
Μου
Σου.
Τις ώρες που ξεχνώ τα θυμάμαι όλα
μέχρι να θυμηθώ πως ξέχασα
το θόρυβο στο δέρμα
την έλλειψη της Ένωσης
την αιώνιον απόγνωση
Την πύρινη κραυγή.
Θυσία στο όνομα της επίλεκτης θρυμμάτιζα χείλη σε ακαθόριστες ηδονές
συνδύαζα μέρες, ώρες ,λεπτά
ξεγελούσα τη Μοίρα
με ξεγελούσα
γευόμουν το κάλεσμα της στα σημάδια των καιρών
σκέπαζα τη γύμνια , εμένα
με χυδαία όνειρα και αβέβαιες μισοιδωμένες αναπνοές
γραμμένες σαν κατάρα στη ράχη της μάγισσας νύχτας
μέχρι την επόμενη
τίποτα δεν άλλαζε
τίποτα δεν άλλαξε
Γιατί ξέχασα να θυμηθώ
Γιατί θυμήθηκα πως ξέχασα
Γιατί Σ έχασα
κερδίζοντας Σε...
Maria Avgerinou...
-----ΤΙΣ ΏΡΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΩ----
Από την ποιητική μου Συλλογή:
ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΛΉΘΕΙΕΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΤΥΠΟΙΣ.
-----ΤΙΣ ΏΡΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΩ----
Από την ποιητική μου Συλλογή:
ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΛΉΘΕΙΕΣ.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΤΥΠΟΙΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου