σε ημίθεους δρόμους.
Από κουρέλια τα σκηνικά
ωχρά και φθηνά.
Εφύλαξα την τέχνη μου ανελλιπώς
σε γαλάζια σπήλαια δεινών ευπατριδών.
Στην υγρασία των λιμανιών
εκολύμπησα για να γευτώ
το φευγαλέο, ταξιδιάρικο φιλί.
Σαν από γεννήσεως μου
εφύσηξε ο Βαρδάρης
κι έλιωσε το χιόνι του Ολύμπου
για χάρη του θεριστή μήνα .
Τέλος στην καρδιά μου
εστόλισα μ έρωτα το Νέον
Και ο Θεός εγέννησε θυσίες
για το πεπρωμένο μου...
Σκέψεις
Απόστολος Α. Φεκάτης
23/11/2017
Σκιές στον χωροχρόνο μου
Επιφυλακτικά αναίτια
ήθελα
από τα συντρίμμια σου
δόξα να πάρω
να μπω στο εγώ σου
Από το κενό
που αφήνει η κουρτίνα
με το παράθυρο
το δικό τους κενό
ακούω την ντοπιολαλιά τους
Το φως υπερέχει
Έξω αγέρας
πάλλεται σε κλαριά δέντρων
που πεισματικά
δεν Φθινοπωριάζουν
δεν κιτρινίζουν
Μέσα οι σκιές
εγκαθίστανται
στην κουζίνα , στα δωμάτια
εκεί και το Εγώ σου
Σύμφυτος ο χρόνος
πριν την ζωή
και μετά τον θάνατο
Της συντροφιάς μου νύχτα
σε ξερά χωράφια
μην χαθείς
Απόστολος Α. Φεκάτης
21/11/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου