Πίνακας: Vangelis Rinas |
Γαλάζιο κάτοπτρο η αντανάκλαση της πόλης μου
Σαν μέσα σ’ όνειρο κοιμάται και ξυπνά
από φωνές γλυκόφερτες
που διαλαλούν ψυχής πραμάτεια
Ο ήλιος πλένεται στο πρόσωπό της
πάχνη στα πρωινά μαλλιά
Πίνει καφέ στα ευκρινή της περιθώρια
σε αμμουδιές οικείες ερωτεύεται
θάλπει πολύτιμους καρπούς στα σπάργανά της
Μουσείο ανοιχτό η Ιστορία της
Στις παρυφές της
Μύθοι κι άγιοι συμφιλιώνονται
Κάτω από φώτα σβήνει τις ατέλειες της
Την πλημυρίζει εσωστρέφεια
κι οι πεινασμένοι φόβοι της την ξαγρυπνούν
Κρυμμένη μες τη φθινοπωρινή βροχή
εκβάλει στη σιωπή τα όνειρά της
μερεύει μ’ αναφιλητά τα τραύματά της
σ’ ενός κόσμου το μεταίχμιο αλλάζει
το νέο της πεπρωμένο ντύνεται…
Ελένη Μπλάτζα
Στην πόλη μου την Κατερίνη
(ανήμερα της Γιορτής της)
αφιερωμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου