ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ " ΜΥΧΙΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ "

Ένα τραγούδι αυτούσιο βαθύ εσωτερικό
ορμητικό και στο τέλος απάνεμο
μια ηλιαχτίδα τα βήματά σου
σε τόπο αγαπημένο
το γέλιο σου θέλει να σε δει
να χαμογελάς
να αδράχνεις τον άνεμό μου
και να τον κάνεις λιμάνι
ένα τραγούδι αυτούσιο βαθύ εσωτερικό
ένα τραγούδι ίδιος εγώ
ένα τραγούδι τα όνειρα σου
μια ηλιαχτίδα τα όνειρά μου
το γέλιο μου θέλει να βαδίζεις πάντα πρώτη
ατρόμητη
ατελεύτητη
αιώνια
σα μια γαλάζια θάλασσα που δέχεται χάδια
απροσδόκητου ουράνιου τόξου
και όχι αστεριών
γιατί τα αστέρια τα κρατάς στην αγκαλιά σου
και πλέκεις κάλτσες από χρυσόσκονη
να τις φορέσει ένας ενδεής..
να ήξερες πόσο πλούσια είσαι
σα κόρη του θεού
τα έχεις όλα και η φύση σε στολίζει..
ένα τραγούδι αυτούσιο βαθύ εσωτερικό
ένα τραγούδι εν είδει καθάρσεως
ένα τραγούδι που καρφώνει τον πόνο
υμνεί την αγάπη
τα βήματά σου οδηγός λευκή μου
πιο λευκή από καθετί αγνό που γνωρίζω..
ένα τραγούδι προάγγελος της μελλούμενης δημιουργικότητας..
ένα τραγούδι υπόσχεση στο Είναι , το Υπάρχω και το Ζω..
ένα όνειρο αληθινό
εσωτερικό φόρεμα συνειδήσεως το χρυσό..
αστείρευτο δώρο θεού
άχραντο πάναγνο ιερό
ένα μόνο τραγούδι
η αγάπη

 Από τους  " Ιχνηλάτες ανέμων "