Φωτογραφία: Η.Μ. |
Οι παιδικοί μου φίλοι
στην τσέπη του μπουφάν
ο τόπος τους από παλιά
ξεχειμωνιάζουν σαν τα πουλιά
στην ζεστή αγκαλιά
της ταλαιπωρημένης μου ζωής
και κάθε φορά
που βγάζω τα χέρια μου
από τις τσέπες
ένας-ένας
πέφτουν στο χώμα
στους λάκκους με την ομίχλη
τριγύρω στους λόφους
που αναδασώναμε
με πάθος για το μέλλον
και θάβονται εκεί ματιές και χρώματα
και ξεθωριάζουν την μνήμη μου
σαν αργός γκρίζος ίλιγγος
αυτοάνοσο σύνδρομο
που με βασανίζει χρόνια τώρα.
Ηλίας Μάρκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου