 |
Σε έχτισαν ψηλά γεφύρι μου
κάθε πέτρα η ρίζα της Ηπείρου
ο Άραχθος σε διέσχιζε
άφριζαν τα νερά του
νεράιδες είχες στο μπόι σου
και στο παράστημα σου
μπόρες πολλές σε διάλεξαν αφέντη τους
καμάρι της Ηπείρου
πόσες γενιές απόκαμαν
ιδρώτας η Άγια πέτρα
έριχναν ίσκιο στον πόνο τους
νερό στο πάτημα τους
μα εσύ αίφνης γέρασες
και φώναξες και σείστηκε ο τόπος
ορέ βουνά πως στέκεστε
και κλάμα δεν σας πιάνει
Αχ! εγώ πληγώθηκα και πρέπει πια να γιάνω
αλλά με προσπεράσατε
και τώρα θα αποθάνω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου