ΔΡΥΜΩΝΙΑΤΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ " Το βλέμμα σου "

 

Το βλέμμα σου όνειρο
στων αστρών την πορεία.
Άνοιξη θέλω να με πάρεις στα ταξίδια σου,
Άνοιξη, να φαρμακωθώ απ’ ομορφιά.
Το βλέμμα σου θάλασσα
χαϊδεμένη από Ήλιο.
Βάπτισμα παίρνω 
απ’ το μικρό σου δάκρυ,
-ω φιλί των φιλιών!-
μύρο μου αντίδωρο
στων καημών τη σιωπή.
Το βλέμμα σου τρυφερή αναπνοή
στ’ αγέραστο φως της πατρίδας.
Πάρε με, ουρανόφερτη φωτιά,
στους κάμπους των μεγάλων θαυμάτων,
κάπαρη κι ανεμόχορτο κι ανεμελιά
να μαζέψουμε
στων φιλιών τη φωλιά.
Το βλέμμα σου πλήθος μετεωριτών
που αδέσποτοι την καρδιά μου χτυπάνε.
Κοίτα με, πάλι κοίτα με,
Αστερόεσσα λάμψη.
Κοίτα με, να συλλάβω το σύμπαν!
Το βλέμμα σου , τ' άπειρο που κοιτά,
στην μικρή μου καλύβα κρυμμένο,
ας ήταν απόψε κρυφά να μου χαμογελά.

γ.π.κ-δρ.
Από την ΙΧΝΗ ΠΑΧΝΗΣ