ΚΟΛΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ "Η Ανάγνωση μιας Υποψήφιας Ερωμένης"

Η σκεπασμένη πικρία στα λόγια της

έξυνε τη ζωή

η θλίψη η ποντισμένη στο πρόσωπό της

η αλήθεια που την πυροβολούσε στο στόμα

μαρτυρούσαν πως δεν είχε βγει απλά

έναν περίπατο μια καλοκαιρινή μέρα

Η κριτική της σκέψη, το βλέμμα της το έντονο, το ανιχνευτικό 

τα σχούρα μάτια της με την σκιά στο περβάζι

η άμυνα που έπαιρνε το καμπυλόγραμμο σώμα

ο τρόμος της καθώς της ασκούσες γοητεία

η μοναξιά της που σιγόκαιγε

τα χέρια της τα αμήχανα

η διάθεσή της ξανά να αφεθεί

η λάμψη π’ αργά πρόβαλε

και διέγραφε στην μορφή της

το αχνό τόξο της επιστροφής…

Με έκαναν να αισθάνομαι

πως έρχεται από παλιά

πως βγαίνει απ’ τα βάθη της ηπείρου

πως ένας ήλιος μέσα της υποφέρει

πως δεν της αρκεί και για την νύχτα η άδοξη μέρα

πως το στήθος της την μαλώνει 

πως διψά να γίνει ξανά συναρπαστική

πως τη ζωή δεν την χόρτασε

πως άφησε έναν έρωτα μισό

πως έσβησε μία νύχτα για να ανάψει  

και ξέχασε για να θυμηθεί 

Πως η εγκατάλειψη την ξέρει

πως η έλλειψη την γνωρίζει

πως η προδοσία την έπλασε

Το γέλιο της το ζεστό

τα μέλη της τα χαλαρά

που ξαπόσταιναν πάνω στα μπράτσα της πολυθρόνας

μάντευα πως θα εμπιστεύονταν ξανά

κι η ηλικία είχε απ’ το πρόσωπό της χαθεί

με μια απόφαση

Η γλύκα, η θέρμη της

είχαν επεκταθεί μέσα στα όριά της

το φιλί της θα έφερνε ολοκαύτωμα

απ’ τα συντρίμμια μέσα ένας Αετός. Ένας Αετός

Ο πόνος είχε συντρίψει τις αντιστάσεις της

το μέλι κατρακυλούσε στα πόδια της

και πλημμύριζε το σαλόνι 

είχε σπάσει το τραχύ δέρμα του οστράκου

στο σημείο της όχθης που συναντιέται 

η παλίρροια με την άμπωτη  

πάλευα μέσα στην λίμνη των ματιών της που σκόρπιζε

ολόγυρα σαν νέφος αιχμηρό

  

Η σιωπή της που άνοιγε το χώρο

ο χρόνος της ο πλατύς, ο εύθραυστος, ο δοκιμασμένος

η ευκολία της να παραμένει ακίνητη, να παρακολουθεί

η αγάπη της να απολαμβάνει την κουβέντα

Απ’ το παραθύρι έμπαινε μια αχτίδα ήλιου

ακόμα κι όταν είχε νυχτώσει

ή μήπως μόνο εγώ την έβλεπα;

Τόσο σίγουρα τα μαλλιά της π' αναρωτήθηκα: 

υπάρχει στον κόσμο ένας εραστής 

που να μπορεί να διαβάζει?

    Τόσο λίγη η ολκή, τόσο απατηλή.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://triala.blogspot.gr/