Φωτογραφία Γ. Δεμπερδεμίδου |
Πέρασε απ' πάνω μας ξυραφιστά Και αυτός ο χρόνος
Οι στιγμές ότι ήταν να χτυπήσουν το τσάκισαν ανελέητα
Ότι ήταν να χαϊδέψουν το έντυσαν ιεροτελεστικά μοναδικά
Πίσω έμεινε σε πυκνότητα μη εγγεγραμμένος ο Άγιος έρωτας
Αλλόκοτος μεν διακεκομμένος αλλά γλυκός σαν αμαρτία
Λέξεις απλές εσύ μου εγώ σου
Και ανάμεσα μας ένας καθρέφτης θολός
Και εντέλει οι καινούργιες μέρες
Αντί να με πηγαίνουν σε βαθιά ύπνωση
Τα βήματα μου με παραπέμπουν μπροστά
Χωρίς να σε αγγίζω δεν υπάρχει είσοδο
Βλέπω τον κόσμο σου διάφανα ξεκάθαρα
Να τυλίγεσαι σε ένα κόκκινο σεντόνι
Ήρθες φευγάτα μα θα περπατάς μέσα μου
Γεωργια Δεμπερδεμιδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου