ΓΑΒΡΙΛΗΣ ΙΣΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ " Λουλακί μαργαριταρένιο Φως. "

Πόσες νύχτες ενεδρεύουν στις μέρες Σου ποιητή;
Ποιοι καημοί καταβροχθίζουν τις στιγμές Σου;
Σαν σπάνιο αστραφτερό μαργαριτάρι λικνίζεται
το λουλακί τους φως στα μάτια Σου!

Λες γι αυτό να φαίνεται τόσο αστραποβόλο
σήμερα το χρώμα του Ουρανού μας;
Ή μήπως σκαρώνεις πάλι κάποιου 
νέου Έρωτα την θριαμβική υποδοχή;

Καμιά γνωστή, απ όλες τις φρίκες του κόσμου
δεν τόλμησε να σταθεί απέναντι Σου!

Στους ολοφώτεινους καθάριους δρόμους 
μιας επικείμενης σαρωτικής εφόδου Σου,
τρέμουν να περπατήσουν τα απομεινάρια
του παγκόσμιου και ντόπιου σκοταδισμού.

Σαν λαβωμένα ερπετά σέρνονται μπρος στις λέξεις Σου,
καρτερώντας του δίκιου Σου την χαριστική βολή.
Είναι οι κραυγές κι όρκοι των καταφρονεμένων
π' ανθίζουν μ' όλα τα χρώματα της νιότης Σου
δίπλα στις σκουριασμένες ερπίστριες των αρμάτων τους.

Κι είναι ακόμα, εκείνο το λουλακί μαργαριταρένιο Φως,
που νύχτα μέρα δεν λέει να ησυχάσει 
μες στα υγρά Σου μάτια, Ποιητή!

Γαβρίλης Ιστικόπουλος / Από τη συλλογή ''Συνομιλίες''.