ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΡΑΓΙΟΥΔΑΚΗ ( Λυκαια Ιεροφιλη) " Επιτύμβιο " σε δύο εκδοχές

Πίνακας -  Andrea Kowch

Επιτύμβιο - i ...........................

Χαμογελούσε η αδαής! Ανενόχλητη από τον πόνο, που άδεια πρόσωπα, χαράκωνε. Σάμπως δικός της ήτανε ο έρωτας των ξένων; Χαμογελούσε, σαν η βροχή, τις στέγες των φτωχών τρυπούσε, μαζί με τις ψυχές και τ' άδεια μάτια! Χαμογελούσε! Στα τρύπια χέρια ξερόκλαδα φριχτά , άδεια από ελεημοσύνη! Χαμογελούσε στα γερμένα σώματα, στις άδειες ψυχές, στα βουλωμένα αυτιά! Χαμογελούσε ακούραστη, χειμώνες καλοκαίρια! Χαμογελούσε, στα ξέπνοα χέρια της μάνας της, σαν το άσπρο μάρμαρο καθάριζε.. Χαμογελούσε, σαν ποτάμι δάκρυα, πότιζαν του τάφου της την κλίνη! Κουφή! Τυφλή κι αναίσθητη! Ωραία φωτογραφία! Ε.Π

Επιτύμβιο - ii ...................

Απόμακρη από πόνο, μου γελούσε, σπαρακτικός, τα πρόσωπα όταν χαρακώνει. Για ξένους έρωτες, απλά αδιαφορούσε και σαν βροχή, τη τρύπια στέγη μας γαζώνει !

Χαμογελούσε, σαν ξερόκλαδα τα χέρια, ίσκιοι σκυφτοί, το φως, ζητούν ελεημοσύνη. Ψυχές και σώματα γερμένα, σαν κοιτούσε μ' ανεμελιά, εχαμογέλαγε εκείνη!

Κι ακόμα ακόμα, σαν της μάνας της τα χέρια, φλέβες θεριά, το άσπρο μάρμαρο σκουπίζουν Δάκρυα ποτάμι από τα μάτια σαν κυλούνε, Χαμογελά! Τα βλέφαρα ούτε πεταρίζουν!

Χαμογελάει και λέει του κόσμου " Σε ξεγέλασα! Ήσουν μικρός! Να με κρατήσεις δε μπορείς! Ήσουν μικρός! Που' χω καρδιά, δε συγχωρείς! Χαμογελώ! Τα λάθη σου όλα τα προσπέρασα!

Κουφή! Τυφλή! Αδιαφορώ για τα δεινά σου! Το' σβησα πια της ζήσης το καντήλι. Απόμεινα φωτογραφία ! Μ' ένα μαντήλι οριστικά αποχαιρετώ σε ΚΟΣΜΕ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!" Ε.Π

Παραγιουδάκη Ελευθερία ( Λυκαια Ιεροφιλη)