Τη μελιχρή ώρα μες στις γειτονιές
θα σε φιλήσω αγαπημένε μου,
όταν ο Θεός με ράνει δώρα
κι η καρδιά γαρδένιες.
Το δροσερό φιλί σου,
αγίασμα αγάπης,
ύδωρ καθάριο, ύδωρ ζωοποιό
κι η ψυχή σου αλησμόνητη.
Μάγε κι άγγελέ μου,
τον σφυγμό σου θε ν΄ ανασαίνω
κι εσύ την φιλντισένια μου καρδιά
που στάζει πορφύρα.
Υμνωδέ ακριβέ,
η μορφή σου βάλσαμο,
μεθούν τα λόγια μου οίστρε
κι η ψυχή μου βότανο.
Χείμαρρέ μου, ευχές πολύτιμες,
σε μια σερενάτα
θα συγχρονιστούν αράγιστες,
οι ψυχές μας αντάμα.
Ποίημα η ζωή μας,
γεμάτοι και ευδαίμονες,
κεντίδια ονείρων οι γιοί μας,
νέοι στις αστείρευτες πηγές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου