Του φθινοπώρου μου πουλιά
Πουλιά μου χελιδόνια μου
σε αλαργινά ταξίδια
σε άλλες χώρες, σε άλλη γη
πετάτε
και ζηλεύω.
Παίρνετε μου την άνοιξη
το όμορφο καλοκαιρι
όλα τα μύρα της αυγής
και του αποσπερίτη.
Η ακρογιαλιά ερήμωσε
κι η θάλασσα πονάει
σε αυτή τη μαύρη μοναξιά
βουβά ,μετανιωμένα.
Για σας ο γαλάζιος ουρανός
για σας η ελευθερία
για σας που δε στεριώνετε
στο γκρίζο και στο κρύο.
Πάντα φυλάτε στην ψυχή
του μισεμού τη φλόγα
που καίει τα δικά μου σωθικά
τι μένω στην πατρίδα
σαν αηδονάκι σε κλουβί
που 'χασε τη λαλιά του.
_
Πουλιά μου χελιδόνια μου
σε αλαργινά ταξίδια
σε άλλες χώρες, σε άλλη γη
πετάτε
και ζηλεύω.
Παίρνετε μου την άνοιξη
το όμορφο καλοκαιρι
όλα τα μύρα της αυγής
και του αποσπερίτη.
Η ακρογιαλιά ερήμωσε
κι η θάλασσα πονάει
σε αυτή τη μαύρη μοναξιά
βουβά ,μετανιωμένα.
Για σας ο γαλάζιος ουρανός
για σας η ελευθερία
για σας που δε στεριώνετε
στο γκρίζο και στο κρύο.
Πάντα φυλάτε στην ψυχή
του μισεμού τη φλόγα
που καίει τα δικά μου σωθικά
τι μένω στην πατρίδα
σαν αηδονάκι σε κλουβί
που 'χασε τη λαλιά του.
_
* Φωτογραφία -Soula Kanellopoulou από την ομάδα ' 'φίλοι της ελληνικής φύσης''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου