ΧΑΤΖΗΘΩΜΑ ΖΩΗ " Οι στιγμές που χρωστάμε "

Πίνακας - Jack Vettriano 

   Χθες στην παραλία της Θεσσαλονίκης έκανα μια μεγάλη βόλτα, από κείνες χωρίς σκοπό και με τον καλύτερο σκοπό μαζί... οι ‘μυημένοι’ καταλαβαίνουν τι εννοώ. Κάποια στιγμή με σταματά ένας νέος άντρας, φανερά ταλαιπωρημένος, πιθανό τοξικομανής και μου λέει με ήρεμη φωνή: "Κοριτσάκι, δώσε μου κάτι, θέλω να πάρω ένα πακέτο camel..."

Μου άρεσε πολύ που έχει προτιμήσεις και γούστα, φανερώνει δύναμη και προσωπικότητα, ακόμη και από τη θέση που η ζωή ή οι επιλογές του τον οδήγησαν. Μου άρεσε πολύ και το χαμόγελό του με τα λευκά δόντια. Έγειρα το κεφάλι, όπως όταν μας τυφλώνει ο ήλιος και κοιταζόμασταν για μερικά λεπτά χωρίς να μιλάμε. Ουσιαστικά τι μου ζητούσε; Μου ζητούσε στιγμές. Και τις έψαχνε μέσα σε ρουφηξιές καπνού: να ξεχάσει, να ξεχαστεί, να θυμηθεί, ποιος ξέρει τι σταυρό κουβαλάει κι αυτός! 

Τότε λες και ξύπνησα και ταράχτηκα στη σκέψη ότι χρωστάμε όλοι ένα τσιγάρο κάπου και σε κάποιον, να του σβήσουμε τη στέρηση ή να του δώσουμε όσα δεν προλάβαμε. Να του χαρίσουμε στιγμές. Όλοι χρωστάμε στιγμές κάπου... Σε κάποιον που βρίσκεται μακριά μας, ακόμη και σε κάποιον που έφυγε για πάντα. Μπορεί ο καπνός από το camel να φτάνει μακριά, μπορεί να ανεβαίνει και ως τον ουρανό, πού ξέρεις, γίνονται και θαύματα!... 

Έτσι χθες και η δική μου στιγμή πήρε ένα κλικ από χαρά. Του χαμογέλασα και του έκλεισα το μάτι φεύγοντας, καθώς σκεφτόμουν πόσοι υπέροχοι άνθρωποι υπάρχουν γύρω μας, που μας κάνουν να εστιάζουμε σε ό,τι ακριβώς έχουμε ανάγκη και σε τίποτα παραπάνω. Και όταν συμβεί το θαύμα και τους συναντήσουμε είμαστε σίγουροι πως η ζωή στάθηκε καλή μαζί μας. Ίσως και να μας ευεργετεί με την ύπαρξη και την παρουσία τους μέσα στην ομίχλη απανθρωπιάς και αστείρευτης ανοησίας. Ίσως ακόμη να υπάρχει ελπίδα! Μου γέλασε ξανά το αγόρι στην παραλία. Ήταν το σουβενίρ μου από τον Παράδεισο. Το πείραμα ζωής που έκανα πέτυχε. 

Να είσαι καλά, κούκλε που σε συνάντησα μια Κυριακή κάπου στη Σαλονίκη. Σ' ευχαριστώ που μου χάρισες υπέροχα βλέμματα και με είπες "κοριτσάκι". Να με θυμάσαι στα κυκλάκια από καπνό που θα στέλνεις στον ουρανό τις νύχτες...Για πάρτη μου!