ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ - ΣΜΥΡΝΗ

Για ποιους νεκρούς ήρθες να μου μιλήσεις; Για ποιους θανάτους ήρθες να μου πεις; Σαν τι τραγούδια να μου τραγουδήσεις και για ποιους στίχους που' χουν μέσα κι ένα ΑΜΑΝ! Για ποιο Σεπτέμβρη κλαίει ακόμα η ψυχή σου, για κείνον του φονιά ΚΕΜΑΛ; Σε ποιο ασκέρι την κατάρα μου να δώσω, σε ποιους εφέδρους να πατάξω τη στολή; Κι από τις στάχτες τι να πρώτο σώσω με τόσα λάθη στη χαροκαμένη γη; Και ποιο συχώριο πρέπει τώρα να τους ψάλλω, σε ποια εκκλησιά να μπω να κάνω προσευχή; Τι να ξεχάσω και απ' το νου μου τι να βγάλω που σαν της Σμύρνης δε γρικάς ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ; Σε ποιο τζαμί να κρύψω μέσα την οργή μου, ποιο πετραχήλι να μου δώσει ευλογιά που μια συχώρεση δε θέλει η ψυχή μου στου ΝΟΥΡΕΝΤΙΝ τη μαύρη απανθρωπιά;