ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

Ενας χώρος που προκαλεί  δέος..

Ενας χώρος που λατρεύουν οι φωτογράφοι..

Ενας χώρος με μεγάλη ιστορία..

Ενας χώρος που πρέπει να αξιοποιηθεί..

Να αξιοποιηθεί αντάξια με την ιστορία του και την μεγαλοπρέπειά  του.

Στιγμές στο παλιό εργοστάσιο Λιπασμάτων.............................Κείμενα περιήγησης,του Κυριάκου Κορωναίου...

Ολοι μας κλείσαμε τα μάτια και προσπαθήσαμε να φανταστούμε κάτι από την εποχή που τα ερείπια αυτά είχαν ζωή....Μια περιοχή που αν και σήμερα μοιάζει με ξεχασμένο τοπίο,για 89 συναπτά έτη,έσφυζε από ζωή.

Η Ανώνυμη Ελληνική εταιρία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων,ιδρύθηκε το 1909 από τον Ν.Κανελλόπουλο και πολλούς Ελληνες επιστήμονες.Η έκταση ανερχόταν σε 245 στρέμματα και σύμφωνα με πληροφορίες της περιοχής,το οικόπεδο δίπλα στο λιμάνι Δραπετσώνας στην Ηετιωνα ακτή,αγοράστηκε σε συμφέρουσα τιμή.

Το 1910 το εργοστάσιο είχε κατασκευασθεί πλήρως και σταδιακά αρχίζει να αναπτύσσεται και σε γειτονικά οικόπεδα.Η ΠΥΡΚΑΛ παραχωρεί το δικαίωμα παραγωγής οξέων στην ΑΕΧΧΠΛ και έτσι για τα επόμενα 50 χρόνια η εταιρία μονοπωλεί την παραγωγή λιπασμάτων (θεϊκό οξύ,θεϊκός σίδηρος,νιτρικό οξύ,λιπάσματα) και αργότερα υαλουργικών ειδών..

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή,χιλιάδες πρόσφυγες καταφθάνουν στον Πειραιά.Τα φθηνά εργατικά κέντρα σε συνδυασμό με την άνοδο του εργοστασίου την περίοδο εκείνη,δημιουργούν έναν ολόκληρο οικισμό γύρω από την περιοχή της Δραπετσώνας με τους εργαζόμενους το 1934,να φθάνουν τους 4.000.

 Ηδη από το 1970 το εργοστάσιο αντιμετωπίζε προβλήματα.Επενδύσεις δεν υπάρχουν και το μέλλον μιας ολόκληρης βιομηχανίας η οποία μεγ'αλωσε τρεις γενιές, ήταν ιδιαίτερα δυσοίωνο...

Το 1992,η Εθνική Τράπεζα αγοράζει τα Λιπάσματα,ιδρύει μια θυγατρική διαχειριστική εταιρία η οποία διοικεί το μέρος που λειτουργούσε υποτονικά μέχρι το οριστικό κλείσιμο του τον Σεπτέμβρη του 1999.Το 2003 κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα βιομηχανικά κτήρια που υπηρχαν.Το μόνο που απέμεινε είναι το εργοστάσιο Υαλουργίας με την χαρακτηριστική του καμινάδα 

Η Δραπετσώνα μείωσε σε μεγάλο βαθμό τα επίπεδα ρύπανσής της, οι φωτογράφοι έχουν βρει ένα χώρο, ο οποίος συνδυάζει την ερήμωση του εργοστάσιου με την ομορφιά του λιμανιού, ωστόσο κάτι λείπει. 

Η περιοχή μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί πάντα με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοση. Από  την "ρυπαινουσα βιομηχανία περάσαμε σήμερα στο αποστειρωμένο πολεοδομικό κενό" έγραψε ο συγγραφέας Νίκος Μπελαβιλας...και για αυτό το κενό κάτι πρέπει να γίνει συμπληρώνουμε εμείς

Το 1947 τα Λιπάσματα πέρασαν από τον Κανελλόπουλο στα χέρια  του Πρόδρομου Μποδοσάκη - Αθανασιάδη και εντάχθηκαν στις  υπό ανασυγκρότηση εταιρίες που χρηματοδοτήθηκαν από το Αμερικανικό σχέδιο Μάρσαλ.Στα μέσα της δεκαετίας το 1980 η εταιρία πέρασε στα χέρια  του ανιψιού του Μποδοσάκη Αλεξανδρου,που εκτελέστηκε από την "17 Νοέμβρη"..

Το 1992 η εταιρία Ελληνικά Χημικά προϊόντα και Λιπάσματα εξαγοράστηκε εξ αιτίας των χρεών της από την Εθνική Τράπεζα και πέρασε στην ιδιοκτησία της θυγατρικής της"Πρότυπο Κτηματική και Τουριστική Α.Ε

Το 1999 το εργοστάσιο έπαυσε οριστικά την λειτουργία του,  το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεών του κατεδαφίστηκε το 2003 και ο χώρος ισοπεδώθηκε.

 Ο πρώτος όρμος μετά τα Λιπάσματα ονομάζεται όρμος Σφαγείων γιατί εκεί ήταν τα σφαγεία του Πειραιά και ο επόμενος, όρμος Δραπετσώνας. Εκεί είχαν μέχρι πρόσφατα τις εγκαταστάσεις τους οι εταιρίες πετρελαιοειδών της SHELL και αργότερα της BP, της MOBIL και το εργοστάσιο τσιμέντων  ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ

Οσον αφορά την αρχιτεκτονική του συγκροτήματος  σημειώνει ο Νίκος Μπελαβίλας, ότι θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ως ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ρεύμα περνά σε δεύτερη μοίρα. Απουσιάζουν τελείως οι κατασκευές η τα βοηθητικά στοιχεία που κρύβουν και διακοσμούν. Η ισορροπία και η αρμονία είναι δεδομένες. Η ομορφιά βρίσκεται στον κώδικα των κατασκευαστικών μέσων

Η αρχιτεκτονική του εργοστασίου  Λιπασμάτων συνεργάζεται με την τυπολογία και τον κανόνα. Δίνει δηλαδή  μορφές που πείθουν για την αξία τους, δοκιμασμένες στην αντοχή και στην λειτουργικότητα. Μπορεί λοιπόν να μην διακρίναμε ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό έργο, όμως είδαμε ένα πολύπλοκο λειτουργικά αλλά ορθολογικά δομημένο περιβάλλον (Νίκος Μπελαβιλας) 

Στις 10 Ιουλίου του 1929,οι 2000 εργάτες του εργοστάσιου λιπασμάτων στον Πειραιά, κηρύσσουν απεργία διαρκείας. Η αστυνομία και η ιδιωτική φρουρά του εργοστασιάρχη ανοίγουν πυρ κατά των απεργών σκοτώνοντας έναν και τραυματίζοντας δεκάδες. Οι αρχές εξαφάνισαν τον νεκρό. Δεκάδες εργάτες συνελήφθησαν, 30 παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώ 11 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές. Αξίζει να επισημάνουμε ότι εκείνον τον καιρό στην Ελλάδα, είχαμε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο (ιστοσελίδα του 902) 

Η Ανώνυμη  Εταιρία  Χημικών  Προϊόντων και Λιπασμάτων ιδρύθηκε το 1909 και το εργοστάσιο κατασκευάστηκε το 1910...Ολόκληρη η περιοχή της Δραπετσώνας γεννιέται μέσα από τους ίδιους τους εργάτες του εργοστασίου που το 1934  έφταναν τους 4.000...

Το εργοστάσιο έκλεισε ακριβώς 90 χρόνια μετά την ίδρυση του, το φθινόπωρο του 1999 ώστε να αξιοποιηθούν οι  εγκαταστάσεις του εν όψει των Ολυμπιακών του 2004

Ενας χώρος που προκαλεί  δέος

Ενας χώρος που λατρεύουν οι φωτογράφοι

Ενας χώρος με μεγάλη ιστορία

Ενας χώρος που πρέπει να αξιοποιηθεί

Να αξιοποιηθεί αντάξια με την ιστορία του και την μεγαλοπρέπειά  του.

Δεν υπάρχει κάποιος να σου πει τι είναι τι είναι το κάθε τι......Εγω δεν έχω τις γνώσεις να σας ξεναγήσω....

 Είναι ένας χώρος σουρρεαλιστικός που γοητεύει αυτούς που μπορούν να τον "δουν" και όχι απλά να τον κοιτάξουν.

  Μακάρι να υπήρχε ένα δείγμα, μια πινακίδα, κάτι να σου λέει τι ήταν αυτός  ο  χώρος, αυτή η μηχανή

Ο κόλπος της  Δραπετσώνας ...Απέναντι η Σαλαμίνα...

Ηλιόλουστα  χαλάσματα

Δείτε το παρακάτω βιντεάκι ....ενάμισι λεπτό όλη η ουσία............από τον τότε δημοσιογράφο Αργύρη Ντινόπουλο που έκανε μια φανταστική δουλειά ντοκουμεντάροντας αυτό το θέμα.....Αυτό είναι μόνο  ένα απόσπασμα από το Ντοκιμαντέρ του!!! 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

ΚΕΙΜΕΝΑ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

πηγή  πληροφοριών

Drapetsona City