ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ." Εναστρες απουσίες "

Πίνακας - Delphin Enjolras 

Ηρθε.

Πάνω στην έναστρη νύχτα.
Κι όλα τα επτασφράγιστα
αποκαλύφθηκαν,
και διέρρευσαν όλα
τ' απόκρυφα,
έλαμψε ο τόπος.
Απιθώνει στη λάβα μου
τα θέλγητρα της
σαν το αιώνιο θηλυκό,
κατακτημένη και κατακτήτρια,
κολασμένη,
μου φανερώνει
ακόλαστους βρόγχους,
χωρίς ντροπή,
δίχως φειδώ,
ποίηση εγκυμονεί
και γεννάει δόλιες μνήμες,
ω, ψεύτρα ποιήτρια,
για ποια σωτηρία μιλάς
όταν χυμάς στην ασημαντότητα
και στους γκρεμούς σου,
παραδέξου το πια,
στην κόλαση θέλεις
να βουτηχτείς,
στα καζάνια της βράζουν
οι απελπισίες
και σταζουνε στίχους
οι άβυσσοι.
Υπνοβάτισσες
οι πανανθρώπινες νύχτες
μας διεκδικούν,
κραδαίνουν τους έρωτες
απ τις στάχτες τους
κι απαιτούν,
γδύνουν τους
σφιχτοδεμένους κορσέδες
της ποίησης
και την υποχρεώνουν
σε γύμνια,
ω,
ποιος τρυπώνει
στα σκέλια σου, ποίηση,
και γλιτώνει,
σ έναν απόπλου σκορπίζεσαι,
στον αβάσταχτο ιδρώτα
του καταπιεσμένου
ερωτισμού,
και τότε
εκδικούνται
οι ευνουχισμένοι οργασμοί,
βρέχεις
έναστρες απουσίες..........................

 ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ