πηγή φωτογραφίας |
Χτυπάς και πάλι την πόρτα μου! Στα τζάμια αντηχεί η μουσική της βροχής. Μεριάζεις τον ήλιο και ντύνεις στο γκρίζο τον ουρανό.Βάφεις τα φύλλα κίτρινα στου χρυσαφιού το χρώμα .Κι εκείνα αποκαμωμένα ,κουρασμένα αφήνουν την τελευταία τους πνοή πάνω στο χώμα. Πότε πότε δίνεις κλωστές χρυσοπόρφυρες και γαλανές στο στερέωμα να φτιάξει ένα ντύμα νάχει για τις ώρες της χαράς.Θυμώνεις τη θάλασσα με τους ανέμους που στέλνεις σαν τις οργισμένες επιστολές ενός έρωτα χωρίς ανταπόκριση.Κι άλλοτε σιωπάς και περιμένεις. Να δεις τη μελαγχολία να περπατά στους δρόμους με βήματα αργά. Είναι η σειρά σου να μπεις πρώτο στο χορό των εποχών.
Καλώς όρισες Φθινόπωρο !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου