ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ ''Xρόνος άχρονος''

     Στα βιαστικά τικ τακ του ρολογιού μετράμε τις στιγμές μας.Αέναη η κίνησή τους κι εμείς κλεφτή ματιά να ρίχνουμε στο διάβα της ζωής μας.Κάθε βήμα, κάθε ανάσα μας συνοδεύονται από το τικ τακ ενός ρολογιού.Ένας ήχος απλός ,ρυθμικός κι εμείς μαζί του κι άλλες φορές απέναντί του .Μικραίνουμε ή μεγαλώνουμε, στεκόμαστε ή προχωρούμε. Στη μεγάλη μας ευτυχία γίνεται τόσος δα μικρός ήχος, στη μεγάλη μας δυστυχία διαστάσεις θεόρατες παίρνει.Χρόνος, μήνες, μέρες , λεπτά αντίστροφα μετράμε.Κι αν κάποτε μας βαραίνουν είναι γιατί γέρικη καρδιά αποκτήσαμε.Η σκέψη ,η μνήμη ,το όνειρο, η αγάπη, η ελπίδα, ο έρωτας άχρονα είναι.Αναλλοίωτα, άφθαρτα.Κανένα ρολόι δεν τα μετρά.Κι είναι ολότελα δικά μας.Στην αυγή του άμετρου χρόνου μας ο ήλιος τους ανατέλλει .Τις διαστάσεις της ψυχής μας παίρνουν.Χρώματα ουράνιου τόξου δίνουν στη ζωή μας με το δικό τους μοναδικό τρόπο.Και τότε το τικ τακ του ρολογιού ακούγεται μακρινό κι ίσως έτσι να παίρνει την αληθινή του αξία.Γίνεται πολύτιμος βοηθός μας-υπηρέτης μας- στο όμορφο, το ευγενικό,το καλό καγαθό της ύπαρξής μας... και τότε...''Ο χρόνος είν’ ακόμη για σένα θρίαμβος και σου τον εύχομαι πάντα''