Πίνακας: Vangelis Rinas |
Πυκνή η ομίχλη θολώνει
το βλέμμα η καρδιά πυρπολεί
το κεφάλι και πάλι λυτρώνει.
το βλέμμα η καρδιά πυρπολεί
το κεφάλι και πάλι λυτρώνει.
Με παρατηρείς και γελάς
λίγο πριν εκραγώ γλυκό
περγαμόντο σφραγίζεις
τη γλώσσα
λίγο πριν εκραγώ γλυκό
περγαμόντο σφραγίζεις
τη γλώσσα
κάθε που πάω να το φτύσω
φιλί καταπίνω.
φιλί καταπίνω.
Πώς να υπομονέψω Αρχίλοχε
δεν είναι ο λυσιμελής που
καίει το άρμα μου είναι
που δεν ξέρω
δεν είναι ο λυσιμελής που
καίει το άρμα μου είναι
που δεν ξέρω
να δαγκώσω ή να δαγκωθώ
πικρό ή γλυκό.
πικρό ή γλυκό.
Πόση αλήθεια τόσο ψέμα.
Αράπη Σ. Ελένη
(Ανεμόεσσα Σκέψη)
(Ανεμόεσσα Σκέψη)
Σας ευχαριστώ για την τιμή! Χρόνια μας πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφή