 |
| Πίνακας Adrian Gottieb |
Eυχαριστώ την καλόγνωμη σκέψη που σαν πρωινή δροσιά έρχεται να σβήσει τις φλόγες της κακίας, του μίσους, της καχυποψίας, του άγχους, του φόβου για το μέλλον.Με το γεμάτο τρυφεράδα άγγιγμά της, με ένα μητρικό γεμάτο αγάπη ΄΄όχι΄΄ βάζει τέλος στο κατρακύλισμα του νου σε αδιέξοδα, σε σκοτεινούς ορίζοντες που συνθλίβουν κι απενεργοποιούν κάθε δημιουργική προσπάθεια, που οδηγούν στην παραίτηση.Ευχαριστώ τη σκέψη που σαν ακτίνα ηλιόσταλτη καταργεί το σκοτάδι.Κι εκείνη που σαν καθαρό, γάργαρο, αμόλευτο νερό της πηγής παρασύρει ό,τι άχρηστο και βρώμικο στο περασμά της και το αποδιώχνει. Ευχαριστώ που από το στόμα της σαν άλλη Αντιγόνη μου φωνάζει ''ούτοι συνέχθυν αλλά συμφιλείν έφυν''. Και μου δείχνει το δρόμο να περπατήσω.Καλοπροαίρετα βήματα, ανιδιοτελή. Κάθε στιγμή μου θυμίζει ότι είμαι συνεπιβάτης σε ταξίδι αλαργινό όπου καθένας έχει στις βαλίτσες της ψυχής του τα όνειρά του,τις προσδοκίες του, το δικό του σκοπό. Σε αυτό το ταξίδι που έχει αρχή έχει και τέλος. Κάτω από τον ίδιο ουρανό, τον ίδιο ήλιο μοιράζεται η ίδια λαχτάρα για το πανάκριβο δώρο της αξιοπρέπειας, της ζωής.Όχι, δε θα αφήσω τις σκέψεις που καταστρέφουν το ωραίο, το άξιο, το ευγενικό, που υπηρετούν το κακό, που κρατούν το σκοινί του πνιγμού, που η γλώσσα τους δηλητήριο στάζει . Και γίνονται πράξεις και δακρύζει από τον πόνο και ματώνει η ψυχή.Όχι! κι έπειτα ξέρω πως τα δάχτυλα των σκέψεών μου χτίζουν χωρίς διακοπή το πρόσωπό μου κι όμορφο από τη φύση του είναι το πρόσωπο του Ανθρώπου. Ευχαριστώ την πάλλευκη σκέψη που φωτίζει και το πρόσωπο της ψυχής. * ''Και σας εξομολογούμαι πως η κατεργασία του λευκού μέρους της ψυχής είναι πιο σκληρή κι από του μαρμάρου.'' *
* Ο. Ελύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου