Apple in the snow by JF-Bastien |
Σε αγαπώ
θέλω να ξέρεις πως ο χειμώνας
κατεβαίνει στα δυτικά μονοπάτια
κρατώντας ένα λουλούδι που ευωδιάζει
ικανό να κάψει τον οισοφάγο.
Σε αγαπώ
τις νύχτες που ρουφάς τα όνειρα μου
κι ιδρώνω χωρίς φωνή και χέρια
μόνο με τη γλώσσα χαιδεύω τον αυχένα
που γίνεται κρυστάλλινος και λιώνει
στο χρόνο που με το κοπίδι σκαλίζεις τις τελείες.
Σε αγαπώ
θέλω να ξέρεις πως αποκοιμήθηκα αγκαλιά
με τα θηλαστικά που πέφτουν σε χειμερία νάρκη
μέχρι να φανεί το φεγγάρι του Γενάρη
για να απλώσω λευκές δαντέλες στο κρεβάτι.
Σε αγαπώ
στα ρινίσματα των γραμμάτων που επιζητούν
θέση στο σώμα ,στο μυαλό και στις αισθήσεις
στο πάτωμα σήμερα και ταυτόχρονα στο ταβάνι
της ηθικής που τρέχει σε μαραθώνιο
και πρέπει να έχει αντοχές.
Σε αγαπώ ήθελα να ξέρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου