Πίνακας : Peder Ilsted |
Θυμάσαι;
Όταν δάκρυζες από αγάπη,
ξεδιψούσανε τα νυχτολούλουδα,
κι εγώ πάγωνα το χρόνο στις εκλείψεις
-Θυμάσαι;
ξεδιψούσανε τα νυχτολούλουδα,
κι εγώ πάγωνα το χρόνο στις εκλείψεις
-Θυμάσαι;
Όταν μάζευα νότες ξεχασμένες,
γκρεμίστηκε τ' όνειρο,
κι εμείς το χτίσαμε απ’ την αρχή
με μια αγκαλιά και δυο φιλιά
-Θυμάσαι;
γκρεμίστηκε τ' όνειρο,
κι εμείς το χτίσαμε απ’ την αρχή
με μια αγκαλιά και δυο φιλιά
-Θυμάσαι;
Τώρα έγινα παρών
στο παρελθόν μου…
στο παρελθόν μου…
Εκεί που περπατάγαμε γυμνοί
ανάμεσα σε ακανόνιστα βότσαλα
και νυχτερινές σιωπές…
ανάμεσα σε ακανόνιστα βότσαλα
και νυχτερινές σιωπές…
Εκεί που έμειναν
τα μπλε ραγίσματα στις παλάμες του αφρού,
όταν σε κέρναγαν μια χούφτα ουρανό.
τα μπλε ραγίσματα στις παλάμες του αφρού,
όταν σε κέρναγαν μια χούφτα ουρανό.
Εσύ, που κάνεις μέλλον το παρόν σου
-Πες μου , άραγε, τώρα τι θυμάσαι;
-Πες μου , άραγε, τώρα τι θυμάσαι;
" Λόγια δραπέτες "
Κώστας Βασιλάκος / Άνεμος Εκδοτική
Κώστας Βασιλάκος / Άνεμος Εκδοτική
Θυμασαι;.....Πες μου αραγε τι θυμασαι;.....Ποσο ομορφοι και τρυφεροι στιχοι....!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή