Οι άνθρωποι της ξεχασμένης πολιτείας
κλωτσούν τρύπιες μπάλες στις αλάνες
Δεν κρατούν μωρά στην αγκαλιά τους
παρά μόνο κάτι πλεκτά άσπρα καλτσάκια
Δε φυτεύουν λουλούδια σε παρτέρια
μόνο ξεθάβουν σφαίρες και λένε
πως είναι καρποί των τουφεκιών
Οι άνθρωποι της ξεχασμένης πολιτείας
μουσκεύουν τα κορμιά τους στα ποτάμια
τα ξεραμένα αίματα ξεπλένουν
Βουλιάζουν τα κεφάλια τους
μέχρι τις μνήμες τους να πνίξουν
Οι άνθρωποι της ξεχασμένης πολιτείας
δεν είναι γυναίκες, μα ούτε και άνδρες
άνθρωποι λυγισμένοι είναι
Ονόματα δεν έχουν
απ’ τις πληγές τους ξεχωρίζουν
Οι άνθρωποι της ξεχασμένης πολιτείας
σκαρφαλώνουν σε ξεφλουδισμένους τοίχους
να δουν μήπως κάποιος κατηφορίζει
μήπως κάποιος τους έχει θυμηθεί
Αλυχτούν τα βράδια σα λύκοι
καρτερούν μπας και κανείς ξεγελαστεί
και από φόβο επιτέλους τους σκοτώσει
*><*><*><*
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου