Ζυγίσου...
το βάρος να πέφτει στα γόνατα
το βλέμμα ευθεία
να βλέπει κατάματα ότι συμβαίνει
τα χέρια απαλά στους μηρούς
να στέκεις περήφανος
κι οι ώμοι πεσμένοι
χωρίς να φουσκώνει το στήθος
μονάχα ανθρωπιά αγάπη κι ελπίδα
να πάλλεται μέσα στον ομφάλιο λώρο
να φροντίσεις οι φτέρνες
να είναι χαλύβδινες
και το βήμα μπαμπάκι
μην πληγώνει τη γη το περπάτημα
δεν χρειάζεται άλλος ένας νεκρός Αχιλλέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου