Carpe "Γκρίζα στάχτη..."

 

Με βαραίνει της καρδιάς
το συρματόπλεγμα.
Στα σκαλοπάτια της νύχτας
ένας μελλοθάνατος σέρνεται παγιδευμένος
στην αγχόνη δύο ματιών .
Στη σφαίρα του ασυνείδητου
μια ικανοποίηση παροδική
ελάφρυνε τις ανυπόφορες ώρες.
Οι αισθήσεις διαβρώνουν το κορμί,
ξοδεύονται στις ριπές των ανέμων.
Μια ακινησία καταπίνει τη ζωή.
Καθισμένος στο έδαφος
αφουγκράζομαι το σφυγμό σου.
Μια ικεσία ακούστηκε
προς τους αγγέλους,
αυτούς που παλεύουν
με τοπία σάπια .
Περπατώ μες στη φθορά,
ανασυνθέτω τα νωθρά δευτερόλεπτα
σκορπίζοντας το άρωμά σου
πάνω στη γκρίζα στάχτη
απ' της καρδιάς την καύση.

Carpe.