Carpe "Η αναμέτρηση..."

Υπάρχει ένα μούδιασμα,
χαϊδεύω τις ρυτίδες,
τις γκρίζες αναμνήσεις.
Την αυγή η βροχή
μαστιγώνει την καρδιά.
Οι λυγμοί έφεραν
την ταραχή στα στήθη.
Μέσα στα ποδοβολητά του χρόνου
με συγκλόνισε η ομολογία
για τα χαμένα όνειρα.
Αναρριχήθηκα απ'τα μπουντρούμια της ψυχής
για μια σταλαγματιά ζωής.
Στα χείλη απλώνεται η άβυσσος,
προσανατολισμένοι στους ρυθμούς της συνήθειας
καταλήξαμε δεμένοι με της μοίρας τα καμώματα.
Στα κοιλώματα της καρδιάς
οι ανάσες γράφουν
με κόκκινο μελάνι
τη νέα μέρα.
Στο αμυδρό φως της χαραυγής κοιτώ
τις όμορφες στιγμές να κρέμονται.
Είναι οι ώρες που αναμετριούνται τα όνειρα
με μια πραγματικότητα στυγνή .

Carpe .