Χαρτογραφούμε τη ζωή
με την απόγνωση,
και με του αίματος τις πινελιές.
Δομήσαμε την κοινωνία
με λάθη συνεχόμενα...
και μετά ήρθε η παγωνιά
κι οι στέρφες μέρες.
Σταμάτησα να μιλώ
να ξαποστάσω στάθηκα,
προσπαθώ ν'αντιληφθώ την ηχώ
από την κατακρήμνιση των δακρύων.
Σπονδή προσφέρω
για μια διαφυγή
από τον όλεθρο της κενής πραγματικότητας.
Η αισιοδοξία των ζωηρών ανθών
εγκλωβίστηκε από τους σιωπηλούς θιασώτες,
δημιουργών ενός κόσμου αλλόκοτου
βασισμένου στην καθημερινή επανάληψη
και στην τελετουργία της αέναης πλάνης .
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου