Κωνσταντίνος Μπασούρης "Βορρόμειος κόμβος"

 

Ένα άρωμα αναδύεται,
μια εικόνα έρχεται μπροστά μου,
παίρνει θαρρείς πνοή και ζωντανεύει.
Ακούω γνώριμες φωνές,
πρόσωπα βλέπω αγαπημένα,
επιστρέφω στο Χθες,
ταξιδεύω στο Αλλού
σε χρόνο απειροελάχιστο.

Αξεπέραστη η δύναμη
που οι λέξεις μέσα κρύβουν,
νικούν τον Χρόνο,
υπερβαίνουν τον Χώρο,
καμβάς όπου ενώνονται
άπειρα μικρά κομμάτια
σχηματίζοντας πορτρέτα ολόκληρα.

Κι εσύ, Ποιητή, που δημιουργείς,
που κάνεις το βίωμα Τέχνη
και γίνονται οι σκέψεις σου
μικρές ιστορίες
κι εσύ, Αναγνώστη,
που αρμενίζεις στα πελάγη
με πανιά σου τα ποιήματα,
γίνεται το πέρασμά σου
στις σελίδες κι ανάμεσα απ' τις λέξεις
μια καινούργια περιπλάνηση,
όπου κάθε φορά ανακαλύπτεις κάτι νέο,
για τον κόσμο, για τους άλλους,
για τον ίδιο σου τον εαυτό,
της ίδιας εικόνας θαρρείς
μικρά κομμάτια όλοι.

Ποίηση - Σημαίνον - Σημαινόμενο,
μεταξύ τους αλληλένδετα -
ένας βορρόμειος κόμβος -
όπου το ένα
οδηγεί στο άλλο,
μέσα σε μια αλληλεπίδραση,
μια πορεία αμφίδρομη,
που ενίοτε αποκαλύπτει
κι αποκαλύπτεται,
μα πάντοτε σημαίνει.