ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ "ΜΑΓΓΑΝΟΠΗΓΑΔΟ"

Έφθασε μια μέρα το νέο, πως θα έκαναν ηλεκτρικό, 

 το μαγγανοπήγαδο, ένεκα η πρόοδος. 

 Ήλθαν ηλεκτρολόγοι, μάστορες και ένωσαν μια αντλία, 

 με κάτι καλώδια, έτσι ο κυρ Μέντιος ξέμεινε από δουλειά!

Το μαγγανοπήγαδο ήταν γοργό, 

 τώρα έβγαζε περσότερο νερό, 

 τα ζαρζαβατικά θα τα πότιζαν αρκετά 

 και θα πήγαινε η δουλειά καλύτερα.

Έλα όμως μια μέρα η αντλία ξαφνικά σταμάτησε. 

 Κατέβηκε ο μεγάλος γιος στο πηγάδι 

 που να το ’ξερε πως ήταν για τελευταία φορά, 

 ας ήταν καλά η ηλεκτροδότηση, 

 που ’καναν στο μαγγάνι, κι έφερε τη συμφορά.

Σαν τον ’βγαλαν απ’ το πηγάδι, 

 όπως ανεβάζανε το νερό οι κάδοι, 

 ανηφορίζανε το γεροδεμένο παλικάρι

, όλους τριγύρω η εικόνα είχε σοκάρει.

Με τα ρούχα ποτισμένα λες και ήταν διψασμένα. 

 στάζαν δάκρυα τα μάτια της μάνας 

 μέρες, μήνες να στεγνώσουν, 

 άργησε να μαλακώσει κάπως η ψυχή της, 

 για το παλικάρι που της άρπαξε ο τρισκατάρατος.

Δεν κατάλαβαν στην αρχή πως τον χτύπησε το ρεύμα,
όταν εκείνος δεν έβγαζε μιλιά απ’ το στόμα του, 

 αντιληφθήκαν το κακό. 

 Η τελευταία του λέξη ηχεί ακόμα τριγύρω, 

 "ανοίξτε το διακόπτη", κι έκλεισε η πόρτα της ζωής.


Σημείωση: Εμπνευσμένο από πραγματικό συμβάν, όταν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, όταν ακόμη υπήρχαν περιβόλια.

Nέα Σμύρνη 5 του Απρίλη 2024 ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ