που όσο περνά ο χρόνος,
αντί να ξεθωριάζει,
γίνεται πιο έντονη.
Η γραμμή αυτή,
όπου ο Μύθος
τον Λόγο συναντά.
Κι αρχίζουν όλα πια
να αναδεικνύονται
στην πραγματική τους διάσταση.
Όπως όντως είναι.
Να είναι η πείρα,
που έρχεται παρέα με τον χρόνο...
Να είναι τα παθήματα,
που έδωσαν γερά μαθήματα...
Να είναι η ανοσία
στα πομπώδη λόγια...
Δίχως πειθώ, δίχως αιδώ αφηγήματα -
ένας θορυβώδης λήρος.
Ευδιάκριτη, πλέον, ετούτη η γραμμή,
όπου η αλήθεια αποκαλύπτεται
μέσα απ' τα μονοπάτια του παραμυθιού
και, ταυτόχρονα, αποκρύπτεται
όταν τα λόγια απλώς παραμυθιάζουν.
Κωνσταντίνος Μπασούρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου