Ψηλόκορμες μορφές γιγαντώνονται γύρω από ανέμους ξυλοπόδαρους.
Έξω από τον χώρο ο χρόνος ανέστιος ξαπλώνει στις ράγες του πεπρωμένου.
Ποδοβολητά αλόγων φέρνουν τους πρόσφυγες χειμώνες
και τα παλικάρια με την καρδιά του φεγγαριού.
Ξαπλώνουν οι πολιτείες σε μιαν άχραντη αιωνιότητα.
Τα όνειρα περπατούν με τα παρδαλά φορέματά τους
στην έρημο με τους ακοίμητους αγίους.
Τεράστια πεταλούδα πετάει πάνω από το βλέμμα του ήλιου.
Προσκυνητές ανηφορίζουν για τα όρη τ’ απάτητα.
Ομιλίες ενός πλήθους χαμένου στα σταυροδρόμια
ξυπνούν τους λησμονημένους καιρούς.
Ολόσωμα κείτονται τ’ αγάλματα σε χώματα ανήμπορα και πονεμένα.
Ο αέρας φέρνει τις πατημασιές των πουλιών στα βλέφαρα των ουρανών.
Οι νεκροί περπατούν ολοζώντανοι πλάι στους ζωντανούς.
Αχειροποίητοι ήλιοι φέγγουν τα περάσματα.
Στα λιμάνια κόσμος πολύς περιμένει το μεγάλο ταξίδι
ενός μυστικού προορισμού.
Σαλπάρουν οι ουρανοί με τα καράβια τους.
Τα πρόσωπα με μια γνώση άγνωρη στις θυσίες τις καθημερινές και αόρατες.
Προχωρά ο χρόνος ολόρθος στο σύνορο του αιώνα.
Ιωάννα Αθανασιάδου
Η φωτογραφία είναι από https://delphiforum.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου