ΘΑΝΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ " O BΑΣΙΛΕΥς ΤΗς ΔΟΞΗς "

O BΑΣΙΛΕΥς
ΤΗς ΔΟΞΗς

Μάχαιρα αποφάσισαν
Χριστέ να σ' αποδώσουν
μα τη ρομφαία τη δίκοπη
μέλει να μη γλυτώσουν.

Σα σήμερα εδιέταξαν
ύπατοι, κυβερνήτες
οι Γραμματείς υπέγραψαν
Ιούδας, λοπωδύτες.

Η Εβδομάδα των παθών
σαν δεύτερη μητέρα
τη σωτηρία της ψυχής
ψήφισε μιάν εσπέρα.

Ο Συμεών ο Μάγιστρος
του χρονικού τη γέννα
με τον Θεόφιλο υμνεί
στης Κασσιανής τη πένα.

Σε Κύριε τα πόδια σου
γυνή περιπεσούσι
με μύρο κ' άγιο δάκρυο
σπόγγισε και με πούσι,

με τα μαλλιά της σκούπισε
ω! το παράδειγμά Σου
και με ουράνια διδαχή
στο θείο κάλεσμα Σου,

έδωσες Συ στον άνθρωπο
για πάντα ευκαιρία
να σώσει τη ψυχή του και
νά 'χει ζωήν αρία.

Ανάμεσα τους δίδασκες
αποκοτιά Τους ήσουν
τα χέρια τους απλώνανε
δε μπόργαν να Σ' αγγίσουν.

Κ' αν θάματα τους έκανες:
νεκροί αναστηθήκαν
τυφλοί, χωλοί, ανάπηροι
υγεία ξαναβρήκαν.

Κι όλοι αυτοί Τον Ιησού
Χριστό δοξολογούσαν
Μεσσία Τον φωνάζανε
Θεόν, ομολογούσαν.

Οι άπιστοι οι Γραμματείς
και ο Ισκαριώτης
δεν είδαν μήτε κ' ένιωσαν
της παραδείσου νιότης.

Στο κήπο της Γεσθημανής
φιλί απ' τον Ιούδα
πήρες και παραδόθηκες
στη χλαλοή, στο Βούδα.

Σε φτύσαν, Σε μαστίγωσαν
Σε βγάλαν στο σεργιάνι
Σε ράπισαν, Σου φόρεσαν
το αγκάνθινο στεφάνι.

Χλαμύδα κόκκινη εμπαιγμού
για σκήπτρο ένα καλάμι
αίμας αντί για ίδρωτα
κυλά, σαν το ποτάμι.

Στο Καιάφα πέρασες
στον Άννα ανακρίθεις
ω! Βασιλεύ των Ουρανών
όλους μας ελυπήθεις.

Μη το ναό του σύμπαντος
καρφώσαν στο σταυρό
και τ' ουρανού πολύτιμο
στεριώσαν θησαυρό;

Συ έκραξες: Ηλί Ηλί
Λιμά Σαβαχθανί
και σ' όλο το στερέωμα
απλώθηκε η θανή.

Η χτίση έφριξε, το φως
του ήλιου εσκοτίστει
η πέτρα σχίσθει καταγής
το μνήμα εγκρεμίστει.

Εδίψασες και σού 'δωσαν
να πιείς χολή και ξύδι
που θάνατο Συ νίκησες
στο επίγειο Σου ταξίδι.

Η λόγχη που ετρύπησε
την Άγια Σου Πλευρά
της Μάνας Σου διαπέρασε
τα σπλάγχνα τα Ιερά.

Αν Άγιο αίμα κύλησε
κ' αν έσταξε στη γη
σαν της Έαρ εχύθηκε
γλυκύ, μαρμαρυγή.

Τα ιμάτια σου ρίξανε
στο κλήρο οι φρουροί
μη βλέποντας τι κάνουνε
και ποιός τους τιμωρεί.

Και λίθο κύλησαν βαρύ
και μέσα του Σε κλείσαν
και δύο χιονόλευκοι φρουροί
με φως πρωτοστατήσαν.

Του Άδη τα συθέμελα
κλονίσθηκαν και πάνε
το θάνατο κατάργησες
το θαύμα ομολογάνε.

Μαρία η Μαγδαληνή
και η Μάνα Παναγία
με μύρο και πολύτιμα
αρώματα σε αγγεία,

ήρθαν να σε στολίσουνε
μα .. έκθαμβες εμείναν
με τρόμο και κατάνυξη
σαν τη σενδόνη γίναν.

Που να δεχτεί αυτή η γης
το Λόγο, το Θεό της,
τον Πλάστη και πως να σταθεί
μπρος στο Δημιουργό της.

Xριστός ανέστη εκ νεκρών.
Τα Χερουβείμ σαλπίζουν.
Οι ουρανοί ανοίγουνε.
Τα Σεραφείμ αυλίζουν.

Θανάτω θάνατον πατή-
σας. Ο Ον. Ο Ην. Οι αγγέλοι
τα άρρητα τα ρήματα
το στόμα τους συψέλλει.

Το και τοις εν τοις μνήμασι
διάβολε μην ευέλπεις
Ανάσταση ο Κύριος
συ είπε να μη βλέπεις,

ω! ζωή χαρισάμενος
Χριστέ .. Θεέ .. Θεέ μου
την πόρτα τ΄ Άδη κλείδωσες
αν θέλεις άνοιξε μου ..