ΖΑΒΑΛΗ ΜΑΙΚΩ " Τα καφενεία "

"Καρναβάλι στην Αθήνα" / Νικόλαος Γύζης

Μπορεί σήμερα να προτιμώ τους τοίχους του σπιτιού μου αλλά, μικρή λάτρευα τις πρωινές, μεσημεριανές, απογευματινές και βραδινές εξορμήσεις και πάντα παρέα με τον παππού μου.

Πρώτο ποτήρι της πιάτσας ο παππούς - αποθνήσκοντας του '08 από κίρρωση ήπατος - λατρεύοντας το απαγορευμένο, συνήθιζε να συχνάζει στα δυο "πολυσύχναστα" καφενεία του χωρίου. 

Ένα εκ των οποίων, η λεγόμενη "γωνία".

Βρομούσε και έζεχνε κι όμως μάζευε όλους τους μετά των 50 χρόνων άντρες του χωριού, σαν τις μύγες μόλις πάρουν μυρωδιά...

Μαγαζάτορας, ένας ξάδελφος του παππού μου, γκαρσόν ένας άλλος ξάδελφος του, που και στην εικόνα τους μόνο έκανες να φας και δυο μέρες. 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα καυστικά σχόλια της γιαγιά μου, πως έτσι και το μαγαζί ξεβρομούσε δεν θα πατούσαν το πόδι τους εκεί μέσα. Μερικά χρόνια αργότερα βγήκε σωστή, καθώς συνταξιούχος πια ο κυρ Γιάννης το πούλησε και οι επόμενοι το κάνανε κούκλα, μόνο που τους έμεινε στο ράφι. 

Το δεύτερο μας στέκι, είχε την ονομασία "διασταύρωση". Απ' ο,τι καταλαβαίνετε υπήρχε και εκπαιδευτικός σκοπός, καθώς μάθαινα γεωμετρία.

Ιδιοκτήτης λοιπόν ο Μπούρντης. Παρατσούκλι τρανό και διαχρονικό, αφού και τώρα μετά τον θάνατο του, η γυναίκα του είναι η Μπούρντενα και τα παιδιά του τα Μπουρντάκια! Ωσάν άλλος ναυαγός και συνονόματος με τον προηγούμενο, Γιάννης και τούτος, είχε μια γενειάδα που στο μισό μέτρο σου μύριζε ουζάκι. (Να αναφέρω πως έμαθα το όνομα του, όταν απέκτησε εγγονό και τον βαπτίσανε Γιαννάκη).

Άνθρωπος βαρύς μα συνάμα αγαπητός, καρφωμένος θα έλεγε κανείς στην καρέκλα του ή πως είχε βγάλει ρίζες, αφού ποτέ του δεν σηκωνότανε να κάνει τίποτα εντός του καφενείου. 

Και το καλύτερο, πλάι στο τραπέζι του κρεμόταν ένα σκοινί - πατέντα του τεμπέλη για θελήματα! Τραβώντας το, ένα κουδουνάκι χτυπούσε στην κουζίνα κι έτσι έδινε σινιάλο στη γυναίκα ή στην κόρη του να βγουν για την εκάστοτε ανάγκη. 

Τσιγάρο, ποτό και το αντίστροφο λοιπόν κι εγώ μια πορτοκαλάδα, την οποία έκοψα μαχαίρι μεγαλώνοντας λόγω των αναμνήσεων που μου προσφέρει, ή καλύτερα λόγω του ότι είμαι ευσυγκίνητη, αφού οι προαναφερθέντες έφυγαν όλοι στην σειρά σαν κινέζικο ντόμινο, προδομένοι από αυτό που αγαπούσαν περισσότερο.