Στην μοναδικότητα
Φεύγω της είπα
έφτασε η ώρα
Με κοίταξε
βαθιά μέσα στα μάτια
αγγίζοντας την ψυχή μου
Αισθάνθηκα να την σφίγγει
πόνεσα αλλά δεν φοβήθηκα
Τρεμόπαιζαν τα χείλη της
βλέποντας να ξεκινώ το ταξίδι μου
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα
όπως γέμιζαν
και κάθε φορά που κάναμε έρωτα
Εκείνο το βλέμμα που έλεγε σ' αγαπώ
σε έπαιρνε από την γη
και σε ανέβαζε ψηλά
τόσο ψηλά
που έφτανες στον θεό
Δεν τολμούσα να την κοιτάξω
με πονούσε το μεγαλείο της αγάπης της
Ο αγώνας που έδινε
για να αποτρέψει το ταξίδι μου
Ένας αγώνας
όπου πάλευαν τα μάτια με το άγνωστο
Αυτό με πονούσε
περισσότερο και από τον θάνατο
Μα έπρεπε να φύγω
Περπατούσα και άκουγα τα δάκρυα της
να κτυπούν στην καρδιά της
η δική μου έπαψε να πονά
Ο λυγμός της σκοτείνιασε τον ουρανό
μόνο μια χαραμάδα φως με περίμενε
Γύρισα για τελευταία φορά
ξεκινώντας το ταξίδι μου και την κοίταξα
ήξερα ότι θα με ακολουθήσει
πέθαινα εγώ
όχι η αγάπη της
Μου έκανε νεύμα να την περιμένω
Φώναξα γιατί ;
Θέλω να είμαι σίγουρη ότι θα σ'αγαπήσουν όσο εγώ μου είπε
και μ'έπιασε το χέρι
< Τα ερωτικά >
Αφιερωμένο
Σπύρος Ποδαράς 2013 < 17/02/2015 >
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου