Στο άλσος
περπατώντας ένα σούρουπο
κάθισα δίπλα στο ποτάμι
κοιτούσα το νερό
πέταγα πέτρες μέσα του
το αεράκι
μου χάιδευε τα μάγουλα
ο καύσωνας υποχωρούσε
σκέψεις γέμισε το μυαλό μου
σκέψεις που με τυραννούσαν
γιατί σ΄ αγάπησα
γιατί τάχα αγαπάμε
γιατί χωρίσαμε
άραγε γιατί χωρίζουν οι
άνθρωποι
πόσο κοστίζει η μοναξιά
πως την αντέχεις
κι έτσι μ’ αυτές τις σκέψεις
πέρασε η ώρα
με βρήκαν τα μεσάνυχτα
εκεί δίπλα στο ποτάμι
μια καλοκαιρινή νύχτα
που τα τζιτζίκια
δεν έλεγαν να σταματήσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου