Ωκεανός η Ποίηση απλώνεται μπροστά μου..
Αρχίζω να μετρώ, τα κύματα…
Λέξη τη λέξη..
Οι στίχοι νησάκι για να ξεκουράζεται η ψυχή,
να χαλαρώνει..!
Λέξη ..το κύμα, στιχο το νησάκι,
κολυμπώ στην απέραντη μεγαλοσύνη του..
Ατέλειωτος φαντάζει,
σαν μερικές σταγόνες
να έχω διανύσει μόνο…
Ναυαγός του τρελού υλόφρονος καιρού
που στο ιδεατό και άξιο αναζητά τον τόπο του..
Πώς θα’θελα μια στάλα του να γίνω
την υπέρτατη ν’ αγγίξω τη χαρά..!
Γλυκός ο κόπος κι ας ματώνουν στην προσπάθεια
οι αισθήσεις..
Κουράγιο λοιπόν και δύναμη,
αντέχεις ψυχή μου ακόμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου