Κι εγώ, αδέρφια μου ονειρεύομαι
ένα τραγούδι για την πολιτεία μας –
Ένα τραγούδι να ‘ναι σα σπίτι για τους άστεγους
να ‘ναι σαν το ψωμί για τους πεινασμένους
σαν το δίκιο για τους αδικημένους –
Ένα τραγούδι σα στρωμένο τραπέζι
όπου μπορείτε ν’ ακουμπήσετε
το ψωμί και το ποτήρι σας
τη γροθιά σας, τους αγκώνες σας
τα μέτωπά σας, την ελπίδα σας,
όπου μπορείτε ν’ ακουμπήσετε
ένα κανάτι κρύο νερό με πέντε κόκκινα
τριαντάφυλλα.
Ένα τραγούδι να γεννάει τραγούδια,
χαρά κι εμπιστοσύνη,
ένα τραγούδι να ‘ναι το παιδί της πολιτείας μας
ένα τραγούδι να κρατά την πολιτεία απ’ τη
μασκάλη….
Ένα τραγούδι που να σας βοηθάει
αδέρφια μου, στο χτίσιμο της ευτυχίας
ένα τραγούδι που να κάνει τον κόσμο
πιο δίκαιο πιο όμορφο πιο δυνατό
ένα τραγούδι που να κάνει ελεύθερο τον κόσμο. ”
Πότε θα γίνουν τα όνειρα πραγματικότητα ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Γεωργία μου! :)
θα γίνουν Αριστέα μου ........΄"Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους."όπως λέει και ο μεγάλος Αναγνωστάκης καλημέρα σου :)