Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

ΑΛΕΞΗΣ ΣΚΙΑΣ "Ατιτλο"


Κάθισαν αντικριστά,με ένα μπουκάλι ανάμεσα τους,χωρίς να βγάζουν λέξη.
Μόνο που και πού,καθώς σήκωναν τα ποτήρια να πιούν,έκαναν μια αδιόρατη κίνηση,σα να έλεγαν... στην υγεία σου.
Τα μάτια του άντρα καρφωμένα στο κενό , η γυναίκα ήσυχη κι απόμακρη κοίταζε το ποτήρι,λες και υπήρχε κάτι μέσα του.
Δεν μιλούσε κανείς,μόνο το γέμισμα των ποτηριών,έσπαζε την σιωπή που γέμιζε το δωμάτιο.
Στην τελευταία γουλιά ο άντρας αναζήτησε τα μάτια της,βυθίστηκε μέσα τους και με μια ξαφνική κίνηση,πέταξε το ποτήρι με δύναμη, απέναντι στον καθρέφτη.
Τα ραγισμένα κομμάτια έγιναν θρύψαλα κι έπεσαν στο πάτωμα ματωμένες λέξεις.
Γονάτισε πάνω στα χίλια μικρά κομματάκια,μάζεψε τα σκόρπια γράμματα,τα έβαλε σε σειρά και διάβασε φωναχτά...δεν αντέχω άλλο,κουράστηκα...φεύγω.

6 σχόλια:

  1. Ευτυχώς που υπάρχουν οι Ποιητές ακόμα με ευαισθησία για να θρηνούν τις ματωμένες λέξεις..γιατι αυτές δεν τελειώνουν. Να σαι καλά Αλέξη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ από καρδιάς Γεωργία,για την μεγάλη τιμή που μού κάνεις,να αναρτήσεις κάτι δικό μου.
    Άξια συγχαρητηρίων η δουλειά που γίνεται εδώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστώ πολύ Αλέξη ..να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ για την δημοσίευση,είναι τιμή για μένα και συγχαρητήρια για την πολύ καλή δουλειά που κάνετε σε αυτό το blog!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή