Ήταν τα μάτια σου του ήλιου ανατολή,
το φως τους γέμισε όλη την ύπαρξή μου.
Κι ήταν τα λόγια σου του ανέμου η πνοή,
που γλυκοφύσηξε χαρά μεσ' στη ζωή μου.
...... Πρώτη φορά τον ήλιο κοίταξα στα μάτια,
και δεν μου θάμπωσε το βλέμμα τόσο φως.
Ο άνεμος με χάιδεψε, μου γλυκοτραγουδούσε.
σαν φίλος γνώριμος, κι αγάπη ακριβός.
.(Στέλλα Σοφία Ζυγούρη2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου