ΕΥΑ ΨΑΝΝΗ - ΜΠΑΚΟΓΙΩΡΓΑ " ΑΤΙΤΛΟ "

Τα πρωινά μου
χαμένα
σε μονοπάτια μνήμης
και επανειλημμένης νοσταλγίας.
Μια άνοιξη
που δεν ξανάρθε ποτέ
σαν εκείνη
των παιδικών μου χρόνων
ζωγραφίζω.
Με παρουσίες γαλάζιου
και ένα πέταγμα χελιδονιού
γεμίζω τον ουρανό
της ψυχής .
Πρόχειρα ντυμένη η μέρα
με ένα χαμόγελο αντοχής
και μια μικρή ελπίδα του
αύριο ίσως, ξεκινά...