Sculpture by Igor Mitoraj
Εδώ θλίβει η ακινησίατων πέτρινων αγαλμάτων
κι αν μέσα τους ονειρεύονται
φτερουγίσματα στο φως
και πάλι παγιδεύονται
στην κάθε κάθε προσπάθεια,
για έναν πόθο απελπισμένο
για την ακινησία της μνήμης.
Ω έρωτα δες πως θολώνουν
οι ορίζοντες όταν τα αμαρτωλά
τους χείλη θ΄ανταμώσουνε
θα έχουν τα μάτια τους κλειστά
για να πενθούν τα χρόνια
που έπονται.
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου