Τώρα κι εσύ
που γίνεσαι σιγά σιγά αστρόσκονη
και πας ψηλά
σ' εκείνα τα απόκοσμα ταξίδια
που σ' είχε πάει ο νους
Εσύ που παγιδεύτηκες
καθηλωμένος από κάτι αόρατο
σε ανάπηρου καρότσι
Πες μου αν λαχτάρησες
νάχες παγιδευτεί
στο σώμα ενός κοινού μυαλού
και να γευόσουν την ζωή όπως εμείς
οι κάτω του μετρίου οι νοήμονες
Που μας παγίδευσε η ζωή
να είμαστε οι υγιείς
που σε θαυμάσαμε
Καλό ταξίδι φίλε εκεί ψηλά
στις μαύρες πολύχρωμες τρύπες
και στην αρχή της γέννησης
που οραματίστηκες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου