Η μπέσα είναι καταχωρημένη στην επίσημη γλώσσα μας ως ουσιαστικό, ετυμολογικά δε προέρχεται από την αλβανική λέξη bese. Δεν είναι τίποτα άλλο από την ουσιαστική επικύρωση της διαδικασίας μιας πράξης και της από κοινού αποδοχής μιας υπόσχεσης ότι θα τηρηθεί αμετάβλητη η συμφωνία η οποία γινόταν. Πίστη και εμπιστοσύνη εκατέρωθεν επομένως.
Το άτομο που έχει μπέσα έχει πλήρη συνείδηση και επίγνωση πως η υπόσχεσή του είναι απαρέγκλιτη και αμετάκλητη. Έτσι προέκυψε για το άτομο αυτό ο χαρακτηρισμός μπεσαλής, ο οποίος περιγράφει το ντόμπρο και υπεύθυνο άτομο, το έμπιστο άτομο.
Ο άνθρωπος γεννιέται με την ιδιότητα να είναι Άνθρωπος, η εξέλιξη του οποίου εξαρτάται αποκλειστικά από τις δικές του επιλογές και από τη δική του θέληση. Το να είναι κάποιος Άνθρωπος σημαίνει πως γεννήθηκε να αγαπά και να αγαπιέται , να δώσει και να πάρει, να πληγώσει και να πληγωθεί. Ο,τιδήποτε στη ζωή είναι ένας κύκλος και χωρίς καμιά αμφιβολία οι εκπλήξεις θα είναι πάντοτε παρούσες. θα κάνουμε λάθη και μάλιστα πολλά. Θα πιστέψουμε και θα εμπιστευτούμε ανθρώπους οι οποίοι κάποια στιγμή να μας απογοητεύσουν. Όμως κι εμείς κάποια στιγμή να απογοητεύσουμε κάποιον ο οποίος υπολόγιζε σε μας, έστω και παρά τη θέλησή μας. Δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς τι τροπή θα πάρει μια κατάσταση. Θεωρητικά τουλάχιστον αυτοσκοπός της κάθε μας κίνησης είναι να μη πληγώσουμε τον άλλον επειδή βιώσαμε πληγή από άλλο άτομο, εν τούτοις όμως το κάνουμε.
Υπάρχει κάτι ουσιώδες όμως, κάτι βασικό που χρέος έχουμε να γνωρίζουμε, κι έχουμε τη δυνατότητα να το πραγματοποιήσουμε, ιδιαίτερα αν το επιθυμούμε τότε πρέπει να το κάνουμε. Τι είναι αυτό; Το να είμαστε ειλικρινείς και με αξίες. Έτσι μόνο ο λόγος μας, που ενδεχομένως να χρειαστεί να δώσουμε, θα έχει αξία. Αναμφισβήτητα, όπως προανέφερα, θα κάνουμε λάθη κατά το πέρασμα μας απ΄το ακανθώδες μονοπάτι της ζωής. Ορθόν και πρέπον όμως είναι να τα παραδεχτούμε και να τα αναγνωρίσουμε παρά να κρυφτούμε και να έχουμε το ηθικό ανάστημα και την ανδρεία να τα διορθώσουμε το ταχύτερο δυνατό και προ παντός ανώδυνα.
Σ΄εναν κόσμο δήθεν, σε μια κοινωνία σαθρή που ζούμε να μάθουμε να ΒΛΕΠΟΥΜΕ και όχι απλά να κοιτάζουμε οπως η πλειονότητα της μάζας πράττει, η οποία βολεύεται να μένει στην επιφάνεια. Πρέπει να αναζητούμε την ουσία ψάχνοντας στα ενδότερα. Μη μας κουράζει αυτό. Ας είμαστε επομένως άνθρωποι με μπέσα. Να μη δίνουμε φρούδες ελπίδες σε κανέναν και με τις ενέργειές μας καθώς και τις πράξεις μας να μη κάνουμε κάποιον να μετανοιώσει για τον καλό εαυτό του τον οποίο μας έδειξε. Η φροντίδα μας να μην είναι πως θα τη βγάλουμε καθαρή από μία κατάσταση, αλλά το μέλημά μας να είναι τα πράγματα να τα βλέπουμε όσο πιο αντικειμενικα και ρεαλιστικά γίνεται. Ασφαλώς ως προτεραιότητα να βάζουμε τον εαυτό μας, αλλά επ' ουδενί σε βάρος άλλου.
Αν καταλάβουμε πως πληγώσαμε κάποιον, να κάνουμε αυτό το οποίο θα ήταν καλύτερο για εκείνον. Αν μας χρειάζεται στη ζωή του για τον οποιοδήποτε λόγο η παρουσία μας να είναι εμφανής και με ουσία. Αν όμως δεν μας θέλει σ΄αυτήν για κάποιους λόγους, τότε η φυγή μας να είναι άμεση, μη φύγουμε όμως χωρίς προειδοποίηση , μη φύγουμε σαν τον κλέφτη. Να σταθούμε απέναντί του με θάρρος και τόλμη και να εξηγήσουμε τους λόγους, να του λύσουμε και τυχόν απορίες και στη συνέχεια να αποχωρήσουμε ελεύθεροικαι να πάμε όπου επιθυμούμε. Μ΄αυτόν τον τρόπο εμείς θα θα είμαστε αυτοί οι οποίοι θα κάνουμε τη διαφορά.
Ας είμαστε άνθρωποι με τους ανθρώπους και η συμπεριφορά μας να είναι τέτοια όπως ακριβώς θα θέλαμε να μας συμπεριφέρονται. Στην άκρη όμως του μυαλού μας ας είναι φωλιασμένο πως δεν θα πάρουμε όσα θα δώσουμε και πως θα υπάρξουν άτομα χαμηλής ποιότητας που θα μας φερθούν σκάρτα ενώ εμείς όχι. Δεδομένο είναι, και ας μη το ξεχνάμε, πως η ζωή επιστρέφει συμπεριφορές χωρίς να εξαιρεί κανέναν. Η μία πλευρά θα έχει να λαμβάνει ανθρώπους σωστούς με χαρακτήρα τίμιο ενώ η άλλη θα έχει να λαμβάνει χαρακτήρες σκάρτους.
Ας κοιτάμε τη δουλειά μας λοιπόν, την οποία να κάνουμε με τέτοιο τρόπο που το βράδυ όταν ξαπλώνουμε για να κοιμηθούμε να είμαστε απαλλαγμένοι από τύψεις και βαρίδια. Άγχος, αγωνία, και πάσης φύσης προβλήματα όλοι έχουμε που πολλές φορές παρεμποδίζουν τον ήρεμο ύπνο. Οι τύψεις όμως, οι τύψεις είναι αλλιώς. Είναι ύπουλες και ανύποπτα έρχονται στο νου μας, μπαινοβγαίνουν στη ζωή μας, μας γεμίζουν με τα αν και τα εφ΄όσον με αποτέλεσμα το βάρος να είναι ασήκωτο. Γι΄αυτό καλό θα είναι να αποτρέπουμε τη δημιουργία τους με τις δέουσες πράξεις και ενέργειες μας και αν όμως αυτό είναι αδύνατο να τις αποτρέψει, ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενεργώντας διαφορετικά.
Στις μέρες μας λέξεις όπως προσωπικό συμφέρον, επαγγελματική εξέλιξη, μυστικοπάθεια έχουν αντικαταστήσει τις ομαδικότητα, συναδελφοσύνη, ντομπροσύνη. Μην ακολουθήσουμε ένα σύνολο το οποίο είναι κακότροπο, ζηλόφθονο, αυτοκαταστροφικό. Ας διαφοροποιηθούμε. Ο ''κόσμος'' δεν είναι κακός. Οι άνθρωποι είναι κακοί που εμεπεριέχονται στον κόσμο. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που κάνουν την κοινωνία, τον κόσμο κακό αλλά και χωρίς τον άνθρωπο όμως δεν θα υφίσταται μήτε κόσμος, μήτε κοινωνία.
Ας πορευόμαστε με μπέσα λοιπόν.
Η μπέσα δεν έχει να κάνει ούτε με την ηλικία, ούτε με το φύλο ούτε με τη θρησκεία. Ουδεμία σχέση έχει που εργάζεται το άτομο και αν και πόσα πτυχία έχει. Ουδεμία σημασία έχει αν το άτομο είναι άντρας ή γυναίκα και πόσες φορές στο διάβα του στη ζωή έχει πληγωθεί και πόσες φορές έπεσε στις κακοτράχαλες ανηφόρες της ζωής.
Ο άνθρωπος ο οποίος έχει μπέσα όταν σου μιλά σε βλέπει κατάματα. Σφίγγει δυνατά το χέρι όταν χαιρετά, τα λόγια του είναι ξεκάθαρα, σταράτα. Ο μπεσαλής άνθρωπος θεωρεί πως το άτομο έχει ανάστημα, έχει ψυχή, έχει οντότητα και γνωρίζει πως πρέπει να σεβαστεί τα στοιχεία αυτά.
Απ΄τα πολλά μονοπάτια που έχει η ζωή, ο άνθρωπος με μπέσα επέλλεξε να πορευτεί στο δικό του μονοπάτι με το κεφάλι ψηλά και τη συνείδηση φωτεινή, καθαρή έχοντας ανθρώπους που τον συντροφεύουν οι οποίοι τον αγαπούν χωρίς ιδιοτέλεια, τον εκτιμούν μα και τον εμπιστεύονται.
Στον άνθωπο με μπέσα μπορούμε να στηριχθούμε πάνω του χωρίς να έχουμε το φόβο μη τυχόν ζητήσει αναταλλάγματα καθ΄ότι η ανθρωπιά του δεν είναι ζυγαριά που ζυγίζει συναισθήματα και υλικά αγαθά.
Στην περίπτωση που ο μπεσαλής διαψευστεί , στη περίπτωση που η μπέσα του θεωρηθεί ως αδυναμία, ουδέποτε θα απαρνηθεί τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους άλλους. Αυτόν τον τρόπο γνωρίζει. Έτσι μεγάλωσε, έτσι έμαθε να πορεύεται στη ζωή του. Στο παζάρι των ανθρώπινων αδυναμιών δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει τις δικές του αξίες και κρατά ψηλά τη μπάρα με την αξιοπρέπεια και τη τιμή του.
Το άτομο που έχει μπέσα μπορεί να είναι γένους αρσενικού άλλα και θυληκού. Ασχέτως αν ο όρος μπεσαλής, στο μυαλό μας μόνο, έχει καταγραφεί ως γένους αρσενικού. Ο άντρας που έχει μπέσα σέβεται τη γυναίκα, ανεξάρτητα από τον ρόλο που εκείνεη παίζει στη ζωή του. Ο σεβασμός αυτός σχετίζεται με τον τρόπο που την αντιμετωπίζει. Δεν την παραμυθιάζει, δεν την μειώνει επειδή εκείνη φαίνεται ''λίγη'' στα δικά του μάτια. Δεν της πουλά ''φτηνό'' ερωτηλίκι για να τη ρίξει στο κρεβάτι. Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες ξέρουν τι ακριβώς θέλουν.Είναι οι γυναίκες με μπέσα. Έχουν αξιοπρέπεια, τιμή, στοιχεία τα οποία δεν πωλούν όσο υψηλό κι αν είναι το τίμημα. Οι γυναίκες αυτές έχουν μάθει να αγωνίζονται με αντρίκιους ώμους προκειμένου να σταθούν όρθιες. Είναι γυναίκες που ίσως να απώλεσαν μέρος της καρδιάς τους αλλά τον κόσμο δεν τον μίσησαν. Αυτές οι γυναίκες απολαμπάνουν την εμπιστοσύνη που τους παρέχεται εξ αιτίας των λόγων τους αλλά και των συναισθημάτων τους. Ξέρουν να κρατούν σφιχτά το χέρι το οποίο εναγωνίως ζητά παρηγοριά μέσα από το δικό τους και είναι παρούσες όποτε χρειασθούν, αποχωρούν δε όταν η ανθρωπιά τους έχει επιφέρει τη θεραπεία.
Οι άνθωποι που έχουν μπέσα ξεχωρίζουν και είναι τιμή για τον καθένα μας ξεχωριστά η γκάμα των φίλων μας να περιλαμβάνει τέτοια άτομα. Μαγκιά μας δε είναι ένα τέτοιο άτομο να είναι συνοδοιπόρος στη ζωή μας. Αρκεί βέβαια να έχουμε τη τύχη ένα τέτοιο άτομο να βρεθεί στο διάβα μας αλλά κι εμείς όμως να είμαστε έτοιμοι να το αναγνωρίσουμε.
Με μπέσα λοιπόν.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου