ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ " ΖΩΗ "

Accordion Girl  - Painting by Marta Zamarska

Μπορούσες να τη δεις σε αυτή τη γωνιά του πολυσύχναστου σταθμού. Είχε λυμένα τα μαλλιά της ολόισια να αγκαλιάζουν τον τρυφερό νεανικό λαιμό.Όρθια στεκόταν.Mπορούσες να τη δεις να αγγίζει με τα ακροδάχτυλά της απαλά τις νότες που άλλοτε χαρούμενες, άλλοτε λυπημένες ξεχύνονταν στον αέρα. Οι πολυάσχολοι περαστικοί ανέβαιναν και κατέβαιναν από τα τρένα κι έτρεχαν πίσω από το χρόνο. Να προλάβουν, να προλάβουν, να είναι στην ώρα τους, να είναι εκεί που τους καλούσε η καταπιεστική ανάγκη για επιβίωση.

Κι εκείνη συνέχιζε να παίζει στο ακορντεόν της μελωδίες ανθρώπινες. Κάποιοι έριχναν μια ματιά κοροϊδευτική, την περιγελούσαν, την αγνοούσαν, αδιαφορούσαν.Δεδομένη η παρουσία της εκεί... Κάποιοι -οι λιγότεροι- στέκονταν ευλαβικά μπροστά της άκουγαν τη μελωδία, άκουγαν τους ήχους που στάλαζαν βάλσαμο στην καρδιά τους.Δεν ξεχώριζε τα πρόσωπά τους μα ήξερε πως η άγνοια κι η έπαρση ταξίδευαν μαζί στο ίδιο βαγόνι. Η σοφία και η ταπεινότητα ταξίδευαν επίσης. Αλλά με άλλο τρένο. Και συνέχιζε να παίζει...μέχρι να βραδιάσει. Τότε με ανάλαφρο βήμα χανόταν στη στροφή του δρόμου...