Ο Βρεττάκος σας κερνάει πορτοκάλια και Ηλιο Ο Ρούμι σας προσφέρει κρασί και μυστικισμό Θάλασσες σε ποτήρι ο Ελύτης Ο Σαχτούρης ψωμί και ουρανό Ο Πούσκιν το κελάιδισμα ενός αηδονιού Υπάρχει τραπέζι στρωμένο και σεις μένετε νηστικοί απαγγέλοντας στίχους Δήθεν πως κάτι έχετε από την ευαισθησία και τον ρομαντισμό που είχαν τούτοι στην καρδιά τους Πως κάτι έχετε στα μάτια σας από τον τρόπο που αισθάνονταν και έβλεπαν τον κόσμο Υποκριτές ανόητοι πώς μπορεί να γευτήκατε έστω και ένα ψίχουλο απ' την τροφή αυτή την θεία Που ετοιμάσαν με τόσο κόπο και αγάπη Για σας οι ποιητές και στο δάκρυ Του αδερφού σας αδιάφοροι να είστε Μην λέτε στίχους μάταια Τουλάχιστον σωπάστε Στην τιμιότητα όλο και κάτι ανθίζει Ολο και κάποιος άνεμος θα φέρει κάποιο σπόρο Στον κήπο της ψυχής σας Μέχρι τότε αφήστε την ποίηση ήσυχη Για όσους αγαπούνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου